Zondag 30 juni waren we als gemeente BCC Groningen bij elkaar. Aan het begin van deze gemeentedag werden vijf baby’s (kleine kinderen) opgedragen. Zie ook het artikel ‘Wees welkom, gezegend kind‘.
Het is een traditie in navolging van Jezus die de kinderen zegende toen de moeders ze bij Hem brachten. Elke keer is zo’n kinderzegening in onze gemeente een bijzonder moment dat tot nadenken stemt. Een van de ouders getuigde ervan dat hij zichzelf de vraag had gesteld: “Waarom laat ik mijn kinderen opdragen?” En hij gaf zelf het antwoord: “Omdat ik het niet zelf kan. Ik heb de hulp van God en van de gemeente hard nodig!” In dat besef worden de kinderen opgedragen aan God en wordt er voor ze gebeden. De opvoeding van een kind is allereerst de verantwoordelijkheid van de ouders zelf. Met het opdragen vragen de ouders ook aan de gemeente: help ons en bid voor onze kinderen. Iedereen, jong en oud, draagt op zijn eigen manier bij om als een veilige omgeving te zijn voor de kinderen, en om ze een gelukkige kindertijd te geven.
“Dat jij hier op mag groeien tot moeders steun en eer, tot vaders blijdschap en vreugde, in vreze voor de Heer.” zongen we in lied 158 Wegen van de Heer. Dat is onze wens voor de kinderen die geboren worden! “Moge Christus Geest je vervullen, dat heel je leven wordt een voorbeeld voor je naaste, een loflied ter ere van God.”
Voorganger Roel benadrukte dat het allereerst de kleine dingen in ons eigen leven zijn, waarin we leren om God te gehoorzamen en Hem te dienen. “Want wie veracht de dag van de kleine dingen” , staat in Zacharia 4:10. Als we niet trouw zijn in die kleine dingen die voor onze voeten liggen, dan zijn we ook geen voorbeeld en hebben we onze kinderen niets te bieden.
De bijdragen van velen, de inhoudsrijke liederen, de gezellige gesprekken daarna, alles droeg bij aan een van die ‘warme’ gemeentedagen, waar we hopelijk nog veel van krijgen.
